Iphigenia Dochter van Agamemnon

Iphigenia werd geboren als prinses van Mycene, want Iphigenia werd meestal een dochter genoemd van koning Agamemnon en Clytemnestra .

Zo was Iphigenia de zus van Orestes, Elektra en Chrysothemis.

Aan haar moeders kant had Iphigenia een aantal beroemde familieleden, met Helena, de vrouw van Menelaos, als tante, en grootouders in de vorm van Tyndareus en Leda.

Via Agamemnon was Iphigenia echter lid van de vervloekte Huis van Atreus Haar grootvader was Atreus, haar overgrootvader Pelops en haar betovergrootvader was Tantalus.

Het verhaal van Iphigenia komt niet voor in de Ilias het werk van Homerus, hoewel Homerus wel melding maakt van een dochter van Agamemnon Iphianassa genoemd, wat al dan niet een alternatieve naam voor Iphigenia kan zijn. Veel van het verhaal van Iphigenia is dus ontleend aan andere schrijvers, waaronder Euripides.

Als lid van het Huis Atreus was Iphigenia misschien gedoemd vanaf haar geboorte, maar terwijl veel leden van het Huis Atreus hun lot alleen maar groter maakten door hun daden, was Iphigenia onschuldig aan wat haar zou overkomen.

Terwijl Iphigenia relatief jong was, begonnen de gebeurtenissen die tot de Trojaanse oorlog zouden leiden zich te ontvouwen.

In afwezigheid van Menelaos kwam Paris uit Troje om Helena te ontvoeren en de schat van de Spartanen te stelen. Zo werden de Kosters van Helena opgeroepen om de Eed van Tyndareus om Menelaos te beschermen en Helena terug te brengen uit Troje.

Nu was Iphigenia's vader geen Helens huwelijkskandidaat, maar wel de machtigste koning van die tijd, en dus werd Agamemnon de bevelhebber van alle helden en mannen die gehoor gaven aan de oproep om de wapens op te nemen; en als gevolg daarvan verzamelde zich bij Aulis een armada van 1000 schepen.

Met schepen en manschappen klaar was er maar één probleem, en slechte wind betekende dat de Achaeërs niet naar Troje konden zeilen.

Het idee van mensenoffers kwam steeds terug in de Griekse mythologie, hoewel het niet gebruikelijk was. Er werden mensenoffers gebracht aan de Minotaurus, terwijl Tantalus en Lycaon doodden hun eigen zonen om een offer aan de goden te brengen.

Of Agamemnon ermee instemde dat Iphigenia geofferd zou worden, hangt af van de antieke bron die wordt gelezen. Sommigen vertellen dat Agamemnon besloot de oorlog af te blazen in plaats van zijn dochter te offeren, terwijl anderen vertellen dat Agamemnon het als zijn plicht zag om te doen wat Calchas voorstelde. Zelfs als Agamemnon niet bereid was, lijkt het erop dat hij uiteindelijk werd overtuigd door zijnbroer Menelaos, want er werden plannen gemaakt voor het offer van Iphigenia.

Iphigenia was in Mycene op het moment dat de schepen zich bij Aulis verzamelden, en haar moeder, Clytemnestra, kon op geen enkele manier worden overgehaald om haar dochter te offeren; en dus probeerde Agamemnon het niet eens. In plaats daarvan werd er een leugen verteld om Iphigenia en Clytemnestra naar Aulis te brengen; Agamemnon zou een bericht terugsturen naar Mycene via Odysseus en Diomedes, die Clytemnestra vertelden dat het was geregeld voorIphigenia om met Achilles te trouwen.

Zo'n huwelijk was zeer geschikt voor Iphigenia, en als gevolg daarvan kwamen Iphigenia en haar moeder naar Aulis Op dat moment werden Iphigenia en Clytemnestra van elkaar gescheiden.

Het offer, of het vermeende offer, van Iphigenia zou dodelijke gevolgen hebben voor Agamemnon. Agamemnon zou tien jaar strijd in Troje overleven en toch werd hij bij zijn thuiskomst in Mycene vermoord.

In zijn afwezigheid om te vechten had Agamemnons vrouw, Klytemnestra, een minnaar genomen in de vorm van Aegisthus. Aegisthus had vele redenen om Agamemnon dood te willen, maar er werd algemeen gezegd dat Klytemnestra maar één reden had om haar man dood te willen, namelijk het feit dat haar man de moord op hun dochter had geregeld.

Vele jaren zouden voorbijgaan, maar dan zouden de paden van broer en zus elkaar kruisen, want Orestes zou naar Tauris komen.

Nadat hij de dood van zijn vader had gewroken, werd Orestes nu achtervolgd door de Erinyes voor het doden van zijn moeder Klytemnestra, en er werd gezegd dat Apollo Orestes dat vertelde door het standbeeld van Artemis uit Tauris te stelen.

Zo kwamen Orestes en Pylades naar Tauris, maar als vreemdelingen werden ze prompt gearresteerd en klaargemaakt om geofferd te worden, toen Iphigenia bij de gevangenen kwam was er geen herkenning tussen broers en zussen, maar Iphigenia bood wel aan om Orestes vrij te laten als hij een brief mee terug naar Griekenland zou nemen. Orestes weigerde te gaan als dat betekende dat hij moest vertrekken Pylades achter om geofferd te worden, en in plaats daarvan vroeg Orestes aan Pylades om met de brief mee te gaan.

Zelfs toen Iphigenia, Orestes en Pylades terugkeerden naar Griekenland, gingen verhalen uit Tauris hen voor, en in deze verhalen werd gezegd dat Orestes was geofferd. Dit liet Elektra Aletes, de zus van Iphigenia en Orestes verwoest, maar ook aangemoedigd, de zoon van Aegisthus, die nu de troon van Mycene grijpt.

In reactie op het nieuws uit Tauris reisde Elektra naar Delphi om te vragen wat de toekomst nu voor haar in petto zou hebben. Het lot zorgde er natuurlijk voor dat Elektra op hetzelfde moment in Delphi aankwam als Iphigenia, maar opnieuw herkenden de broers en zussen elkaar niet en Iphigenia werd aan Elektra aangewezen als de priesteres die Orestes had geofferd.

Elektra was dus van plan de vrouw te doden die haar broer had "vermoord", maar toen Elektra op het punt stond aan te vallen, verscheen Orestes aan de zijde van Iphigenia, hield Elektra's aanval tegen en legde uit wat er allemaal was gebeurd.

De drie kinderen van Agamemnon, nu herenigd, keren terug naar Mycene en Orestes doodt Aletes en wordt zo heerser over het koninkrijk dat zijn geboorterecht was.

Het definitieve einde voor Iphigenia

Het verhaal van Iphigenia komt effectief tot een einde en de dochter van Agamemnon komt daarna nog maar zelden ter sprake. Sommigen vertellen dat ze stierf in de stad Megara, op de Isthmus van Korinthe, een stad die toevallig de woonplaats was van Calchas, de ziener die haar geofferd zou hebben.