Het was nooit een goed idee om een Griekse godheid boos te maken en toen haar aanbidding werd verwaarloosd, steeg de woede van Aphrodite en werd Psyche het doelwit van deze woede, hoewel de prinses natuurlijk niets verkeerd had gedaan.

Aphrodite verordonneerde dat Psyche nu verliefd zou worden op de meest onwaardige en lelijke van alle sterfelijke mannen, en het werd overgegeven aan Eros (Cupido), de zoon van Aphrodite om dit te regelen met zijn gouden pijlen.

Met de proclamatie gegeven, moest Psyche nu de huwelijksceremonie plannen, hoewel hij geen idee had wie de bruidegom zou worden. Dus, op de gegeven dag, steeg het bruidsgezelschap naar de top van een berg om de bruidegom op te wachten.

Er verscheen echter geen bruidegom, maar in plaats daarvan werd de aanstaande bruid van de bergtop ontvoerd, want Psyche werd opgehaald door Zephyrus, de Griekse god van de Westenwind, en ver weg gevlogen, voordat Zephyrus Psyche voorzichtig in een prachtig paleis deponeerde.

Zephyrus had Psyche echter niet voor zichzelf ontvoerd, hoewel dat volkomen in overeenstemming was met de aard van de god, maar in plaats daarvan werkte Zephyrus in opdracht van Eros.

Eros was op weg gegaan om het bevel van Aphrodite uit te voeren, maar toen hij de mooie Psyche zag, waren alle gedachten om haar te straffen verdwenen, want de god van de liefde was zelf verliefd geworden.

In het paleis wilde Psyche niets, maar al snel werd Psyche eenzaam, gescheiden als ze was van haar familie en het gezelschap van anderen. Eros zorgde er dus voor dat de twee dochters van Psyche naar het paleis kwamen, en zo bracht Zephyrus hen naar het paleis.

De zussen van Psyche werden echter al snel jaloers op hun zus, want het paleis waarin ze woonde was superieur aan welk sterfelijk paleis dan ook. De jaloezie van de zussen uitte zich al snel in het feit dat ze lieten doorschemeren dat de onbekende minnaar van Psyche wel een afschuwelijk monster moest zijn, te bang om zijn gezicht te laten zien, precies zoals het Orakel eerder had voorspeld.

Psyche vergat de waarschuwing van Eros helemaal en bedacht, geleid door de woorden van haar zussen, een plan om de identiteit van haar geliefde te onthullen.

Psyche hield een lamp afgedekt in haar slaapkamer en wachtte tot haar geliefde naast haar in slaap was gevallen, waarna ze voorzichtig het licht van de lamp opende. Psyche was enigszins geschrokken toen ze merkte dat haar geliefde niet de verwachte, maar een prachtige god was. Terwijl Psyche echter naar Eros keek, lekte er wat lampolie uit de lamp, waardoor Eros wakker werd toen het op hem viel.

Eros vluchtte onmiddellijk uit de slaapkamer en het paleis, boos dat Psyche hem niet vertrouwde, maar ook bang voor de gevolgen die zijn ontdekking zou kunnen hebben.

Dit begrijpen maakte Aphrodite echter alleen maar boos, want Eros was ongehoorzaam geweest aan haar instructies en in plaats van het paar geliefden te herenigen, besloot Aphrodite Psyche te straffen.

Taak na taak werd aan Psyche gegeven, waarbij de prinses als virtuele slavin in het paleis werd gehouden, niet wetende dat Eros zich in een andere slaapkamer van het paleis bevond. Psyche bad tot beide Demeter en Hera, en hoewel de godinnen haar gebeden verhoorden, voelden ze zich niet in staat om in te grijpen tegen de acties van een andere Olympische godin.

De taken die Aphrodite aan Psyche gaf waren in eerste instantie gewoon taken, maar onmogelijk voor een sterveling om te voltooien; één taak was het scheiden van een gemengde hoop gerst en tarwe in ongemengde hopen voor zonsopgang. Psyche vond echter hulp in de vorm van tientallen mieren, die de hoop voor haar kwamen scheiden.

Toen Aphrodite vond dat haar onmogelijke taken voltooid waren, besloot de godin om in plaats daarvan dodelijke taken toe te wijzen. De eerste was de taak om wol te verzamelen van schapen die aan Helios toebehoorden. Deze schapen waren te vinden aan de verre oever van een gevaarlijke rivier, en de schapen zelf waren gewelddadig tegenover vreemden; dus Aphrodite ging ervan uit dat Psyche ofwel zou verdrinken in de rivier, of anders gedood zou worden door de schapen.Hoewel een magisch riet Psyche de weg wijst en haar vertelt dat ze gewoon de gouden wol moet verzamelen die zich heeft verzameld in de doornstruiken langs de oever van de rivier.

Dan krijgt Psyche nog een laatste opdracht, waarin ze de opdracht krijgt om een stukje schoonheid van Persephone mee terug te nemen uit de Onderwereld.

In de Griekse mythologie is het niet de bedoeling dat een levende ziel de Onderwereld kan binnengaan, laat staan verlaten, en dus dacht Aphrodite dat ze voor eens en altijd van Psyche af zou zijn. Het leek er inderdaad op dat Aphrodite gelijk zou krijgen, want Psyche's enige idee om de Onderwereld binnen te gaan was om zelfmoord te plegen. Voordat Psyche zelfmoord kan plegen fluistert een stem haar instructies in over hoe ze detaak.

Zo vindt Psyche een ingang tot de Onderwereld en steekt al snel de Acheron over in de boot van Charon. Persephone Persephone lijkt op het eerste gezicht sympathiek te staan tegenover de zoektocht van Psyche, maar Psyche is gewaarschuwd voor het accepteren van voedsel of een plaats in het paleis van Hades, want beide zouden haar voor altijd aan de Onderwereld binden. Maar uiteindelijk geeft Persephone Psyche een gouden doosje, waarvan gezegd wordt dat het iets van de schoonheid van de godin bevat.