De heldin Atalanta in de Griekse Mythologie

Nerk Pirtz 04-08-2023
Nerk Pirtz

DE HELDIN ATALANTA IN DE GRIEKSE MYTHOLOGIE

Atalanta was een zeldzaamheid in de Griekse mythologie, een heldin in een wereld waar helden de norm waren. Er werd wel gezegd dat Atalanta zich kon meten met alle sterfelijke helden uit de Griekse mythologie.

De roem van Atalanta was zo groot dat verschillende regio's in het oude Griekenland de heldin als hun eigen heldin beschouwden. Met name Arcadië en Boeotië beweerden dat Atalanta een van hun inwoners was.

Atalanta Verlaten

Atalanta zou de dochter zijn van Iasus, een zoon van koning Lycurgus van Arcadië, en Clymene, dochter van Minyas van Boeotië. Anderen zeggen dat de vader van Atalanta Schoeneus of Maenalus was.

De vader van Atalanta wilde een zoon en toen zijn vrouw beviel van een zoon, nam Atalanta's vader de pasgeboren baby mee naar het nabijgelegen bos en liet haar daar achter. De meest waarschijnlijke uitkomst van een dergelijke gebeurtenis was dat de baby zou sterven aan blootstelling, maar zoals in zoveel verhalen uit de Griekse mythologie stierf de baby Atalanta niet, want de godin Artemis had de gebeurtenissen waargenomen en greep in. Artemis stuurdeeen beer om de baby te zogen.

De baby werd uiteindelijk ontdekt door enkele jagers in het bos, en zij namen Atalanta mee en voedden haar op alsof ze een van hun leden was.

Atalanta - John William Godward (1861-1922) - PD-art-100

De jageres Atalanta

Atalanta groeide op tussen de jagers en werd door hen getraind in hun manieren. Zo kon Atlanta al op jonge leeftijd jagen, rennen en worstelen, en Atalanta zou beter worden dan de mannelijke jagers met wie ze samenleefde.

Zie ook: Koningin Niobe in de Griekse Mythologie

Ondanks dat ze met zoveel mannen opgroeide, besloot Atalanta kuis te blijven, ze legde een eed van maagdelijkheid af en werd een toegewijde van Artemis, de godin die haar jaren eerder had gered. Vervolgens werd er een voorspelling gedaan door een orakel, dat Atalanta een ramp zou overkomen als ze haar maagdelijkheid zou verliezen.

Atalanta's kuisheid werd echter al snel op de proef gesteld, want op een dag ontmoette ze in het bos twee centauren genaamd Rhoecus en Hylaeus; en zoals de barbaarse aard van de centauren Atalanta was echter niet weerloos, want ze had een boog en pijlen bij zich, en dus schoot Atalanta de twee centauren dood.

Zie ook: De godin Nemesis in de Griekse mythologie

Atalanta's reputatie als geweldige jager, renner en worstelaar verspreidde zich nu over het oude Griekenland.

Atalanta bij iolcus

In latere versies van de Atalanta-mythe was Atalanta aanwezig bij de Argonauten toen ze naar Colchis reisden voor het Gulden Vlies. Er werd echter gezegd dat Jason Atalanta tegenhield om aan boord van de Argo te gaan, uit angst voor de afleiding die Atalanta zou veroorzaken bij de andere mannelijke helden.

Atalanta zou wel aanwezig zijn in Iolcus toen de Argo terugkeerde naar de stad na de voltooiing van de dodelijke zoektocht. Atalanta zou hebben meegedaan aan de begrafenisspelen voor Koning Pelias en daar zou Atalanta Peleus hebben verslagen in een worstelwedstrijd.

Atalanta en Meleager

In Iolcus kwam het nieuws dat er problemen waren in Calydon, waar een monsterlijk zwijn het platteland teisterde, en koning Oeneus had het hele oude Griekenland om hulp gevraagd. Veel van de helden die meededen aan de spelen verlieten Iolcus en gingen naar Calydon. Atalanta was er één van, net als Meleager de zoon van koning Oeneus.

In Calydon kreeg Meleager de leiding over de verzamelde jagers, maar nog voordat ze op pad gingen, kreeg Meleager te maken met een geschil. Toxeus en Plexippus, de ooms van Meleager, maakten namelijk bezwaar tegen de aanwezigheid van een vrouw, Atalanta, in de jacht.

Meleager was echter smoorverliefd op de heldin en wilde haar niet uit de jachtpartij weglaten. Het was waarschijnlijk maar goed dat Meleager ermee instemde dat Atalanta deel uitmaakte van de groep. Calydonische jagers Want het was Atalanta die de eerste verwonding zou hebben toegebracht aan het Calydonische zwijn.

Vervolgens zou Meleager de dodelijke slag toebrengen, maar in plaats van de waardevolle vacht en slagtanden van het zwijn te houden, schonk Meleager ze aan Atalanta.

De ooms van Meleager zouden zich hevig verzetten tegen het geven van zo'n prijs en Meleager werd gedwongen hen beiden te doden. Dit zou echter resulteren in de dood van Meleager, want zijn eigen moeder gooide een betoverd brandmerk in het vuur en maakte zo een einde aan het leven van haar zoon.

Atalanta huilt om het lichaam van Meleager - Pompeo Batoni (1708-1787) - PD-art-100

Atalanta keert terug naar huis

Atalanta zou Calydon verlaten, diep ontdaan over de dood van Meleager; Atalanta zou later haar prijzen ophangen in een heilig bos van Artemis in Arcadië.

Atalanta zou later herenigd en verzoend worden met haar vader. Atalanta's vader had zich geen beter kind kunnen wensen, want geen enkele zoon had de familie meer aanzien kunnen geven.

Atalanta had nu echter de leeftijd om te trouwen en dus vond haar vader dat hij een geschikte echtgenoot voor haar moest vinden.

Atalanta had echter geen zin om haar heilige eed in te trekken en bedacht daarom een plan waarbij ze alleen zou trouwen met iemand die haar kon verslaan in een hardloopwedstrijd. Degenen die haar probeerden te verslaan en faalden zouden worden geëxecuteerd, waarbij sommigen zeggen dat het Atalanta was die de mislukte vrijers doodde.

Veel potentiële huwelijkskandidaten van Atalanta werden ervan weerhouden om met Atalanta te trouwen vanwege de angst om te sterven, maar velen geloofden dat de beloning zwaarder woog dan het risico. Er was echter niemand die zo lichtvoetig was als Atalanta en dus werden veel huwelijkskandidaten geëxecuteerd.

Atalanta loopt haar race

Toen kwam er nog een laatste huwelijkskandidaat die probeerde de hand van Atalanta te winnen. Sommigen noemen deze huwelijkskandidaat Melanion, zoon van Amphidamas en een neef van Atalanta, en anderen noemen hem Hippomenes, zoon van Megareus.

In beide gevallen zag de potentiële huwelijkskandidaat in dat hij Atalanta niet voor kon blijven en bad daarom tot Aphrodite, de Griekse godin van schoonheid en liefde, om hulp. Toen ze het gebed hoorde, besloot Aphrodite de huwelijkskandidaat te helpen en gaf hem drie gouden appels, vermoedelijk appels uit de tuin van Hera.

Het plan was dat tijdens de race, wanneer Atalanta te ver vooruit begon te lopen, Melanion (of Hippomenes) de appel voor de heldin zou rollen, die de tijd zou nemen om de appel te pakken, waardoor Melanion de kans zou krijgen om Atalanta in te halen. Het plan zou perfect werken in de echte race, en zo werd Atalanta met wat trucjes verslagen door Melanion in een hardloopwedstrijd, en de heldinwas nu getrouwd.

De race tussen Hippomenes en Atalanta - Noel Hallé (1711-1781) - PD-art-100

De ondergang van Atalanta

In de Griekse mythologie leefden maar weinig helden hun leven gelukkig en Atalanta was niet anders, want haar eigen ondergang stond al snel voor de deur.

Melanion zag de hulp die Aphrodite hem had geboden over het hoofd en verzuimde het verwachte offer aan de godin te brengen. Dit maakte Aphrodite natuurlijk woedend, die wraak nam en ervoor zorgde dat Melanion en Atalanta hun huwelijk consumeerden in een heiligdom gewijd aan Zeus.

Zo'n heiligschennende daad kon Zeus niet ongestraft laten en dus liet de oppergod Atalanta en Melanion in leeuwen veranderen. Voor de oude Grieken was dit een poëtische straf, want men dacht dat leeuwen niet met elkaar paren, maar in plaats daarvan met luipaarden.

Zo was de voorspelling die jaren eerder was gedaan uitgekomen, want het verlies van de maagdelijkheid bracht de ondergang van Atalanta.

Sommigen vertellen dat de metamorfoses van Atalanta pas vele jaren na haar huwelijk plaatsvonden.

Parthenopeus Zoon van Atalanta

Op een gegeven moment had Atalanta echter een zoon gebaard, een zoon met de naam Parthenopeus. De vader van deze zoon zou Meleager zijn, de god Ares of Melanion (Hippomenes).

Atalanta had haar zoon echter achtergelaten op de berg Parthenius, net zoals zijzelf was achtergelaten, want de geboorte van een zoon was een duidelijk bewijs dat ze geen maagd meer was. Parthenopeus zou worden gered door een herder en later een held worden met een eigen naam, want hij was een van de "Zeven tegen Thebe".

Nerk Pirtz

Nerk Pirtz is een gepassioneerd schrijver en onderzoeker met een diepe fascinatie voor de Griekse mythologie. Geboren en getogen in Athene, Griekenland, was de jeugd van Nerk gevuld met verhalen over goden, helden en oude legendes. Van jongs af aan was Nerk gefascineerd door de kracht en pracht van deze verhalen, en dit enthousiasme werd met de jaren sterker.Na het behalen van een graad in klassieke studies, wijdde Nerk zich aan het verkennen van de diepten van de Griekse mythologie. Hun onverzadigbare nieuwsgierigheid leidde hen op talloze zoektochten door oude teksten, archeologische vindplaatsen en historische archieven. Nerk reisde veel door Griekenland en waagde zich in afgelegen hoeken om vergeten mythen en onvertelde verhalen te ontdekken.De expertise van Nerk beperkt zich niet alleen tot het Griekse pantheon; ze hebben zich ook verdiept in de onderlinge verbanden tussen de Griekse mythologie en andere oude beschavingen. Hun grondig onderzoek en diepgaande kennis hebben hen een uniek perspectief op het onderwerp gegeven, minder bekende aspecten belicht en een nieuw licht geworpen op bekende verhalen.Als doorgewinterde schrijver wil Nerk Pirtz hun diepgaande begrip en liefde voor de Griekse mythologie delen met een wereldwijd publiek. Ze geloven dat deze oude verhalen niet louter folklore zijn, maar tijdloze verhalen die de eeuwige worstelingen, verlangens en dromen van de mensheid weerspiegelen. Via hun blog, Wiki Greek Mythology, wil Nerk de kloof overbruggentussen de oude wereld en de moderne lezer, waardoor de mythische rijken voor iedereen toegankelijk zijn.Nerk Pirtz is niet alleen een productief schrijver, maar ook een boeiende verhalenverteller. Hun verhalen zijn rijk aan details en brengen de goden, godinnen en helden levendig tot leven. Met elk artikel nodigt Nerk lezers uit op een buitengewone reis, waardoor ze zich kunnen onderdompelen in de betoverende wereld van de Griekse mythologie.De blog van Nerk Pirtz, Wiki Greek Mythology, dient als een waardevolle bron voor zowel geleerden, studenten als enthousiastelingen en biedt een uitgebreide en betrouwbare gids voor de fascinerende wereld van Griekse goden. Naast hun blog heeft Nerk ook verschillende boeken geschreven, waarin ze hun expertise en passie in gedrukte vorm delen. Of ze nu schrijven of spreken in het openbaar, Nerk blijft het publiek inspireren, onderwijzen en boeien met hun ongeëvenaarde kennis van de Griekse mythologie.