ΤΟ ΝΗΜΑΊΟ ΛΙΟΝΤΆΡΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ

Το λιοντάρι της Νεμέας είναι ένα από τα πιο διάσημα θηρία της ελληνικής μυθολογίας. Ένα ανθρωποφάγο λιοντάρι με αδιαπέραστο δέρμα και νύχια που μπορούσαν να κόψουν τις πανοπλίες, το λιοντάρι της Νεμέας θα συναντήσει ο Έλληνας ήρωας Ηρακλής κατά τη διάρκεια μιας από τις περιπέτειές του.

Από μια οικογένεια τεράτων

Ησίοδος ( Θεογονία ) θα ονόμαζε το λιοντάρι της Νεμέας ως τον απόγονο του Όθρου και της Χίμαιρας, δύο άλλων διάσημων τεράτων της ελληνικής μυθολογίας- αν και στο Bibliotheca (Ψευδο-Απολλόδωρος), το λιοντάρι της Νεμέας κατονομάζεται ως το παιδί του Τυφώνα, πιθανότατα από τον Echidna , και πράγματι η Έχιδνα και ο Τυφώνας ήταν οι γονείς των περισσότερων από τα κυριότερα ελληνικά μυθολογικά τέρατα.

Λιγότερο συχνά, η σεληνιακή θεά Σελήνη αναφέρεται ως μητέρα του λιονταριού της Νεμέας, πιθανώς από τον Δία, ή ίσως η Σελήνη απλώς έθρεψε το λιοντάρι στα νιάτα του.

Το λιοντάρι της Νεμέας

Άλλοι λένε για το πώς ήταν Ήρα η οποία βοήθησε να αναθρέψει το λιοντάρι της Νεμέας, και έτσι ήταν η γυναίκα του Δία που μετέφερε το λιοντάρι της Νεμέας στην Πελοπόννησο. Στη συνέχεια, το λιοντάρι της Νεμέας λέγεται ότι ζούσε σε μια σπηλιά στο όρος Τρέτος στη Νεμέα, εξ ου και το όνομα του λιονταριού.

Το σπήλαιο του λιονταριού της Νεμέας είχε δύο εισόδους, μία προς την Αργολίδα και μία προς τις Μυκήνες, και η γη γύρω από το σπήλαιο είχε καταστραφεί από το ανθρωποφάγο λιοντάρι.

Το μαγικό λιοντάρι της Νεμέας

Κάποιες ευφάνταστες ιστορίες λένε ότι το λιοντάρι της Νεμέας αιχμαλώτιζε τις ντόπιες παρθένες, αντί να τις σκοτώσει, και έτσι οι ντόπιοι άνδρες είχαν καθήκον να προσπαθήσουν να σώσουν τις γυναίκες. Το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας δεν μπορούσε να διαπεραστεί από θνητά όπλα, και τα νύχια του θηρίου ήταν πιο κοφτερά από κάθε θνητό σπαθί, και έτσι το λιοντάρι της Νεμέας μπορούσε να κόψει ακόμη και την πιο ισχυρή πανοπλία.

Έτσι, οι άνθρωποι της Νεμέας συνέχισαν να πεθαίνουν και η γη γύρω από το σπήλαιο του Νεμέα λιονταριού εγκαταλείφθηκε.

Η πρώτη εργασία του Ηρακλή

Η θανάτωση του λιονταριού της Νεμέας και η ανάκτηση του δέρματός του, θα γινόταν το πρώτο Εργασία διορίστηκε στον Ηρακλή, ενώ ο Έλληνας ήρωας ήταν υπόδουλος στον βασιλιά Ευρυσθέα.

Ο βασιλιάς Ευρυσθέας θα καθοδηγούνταν στις πράξεις του από την Ήρα, γιατί η σύζυγος του Δία, είχε έντονο μίσος για τον Ηρακλή, τον γιο του συζύγου της. Η πεποίθηση που είχε ο Βασιλιάς Ευρυσθέας ήταν ότι ο Ηρακλής θα σκοτωνόταν αν αντιμετώπιζε το λιοντάρι της Νεμέας, και μάλιστα αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η Ήρα λέγεται ότι εξέθρεψε το θηρίο.

Μη γνωρίζοντας το άτρωτο του λιονταριού της Νεμέας, ο Ηρακλής ξεκίνησε για τη Νεμέα, και καθώς έφτασε στην πόλη Κλεώνα, τον υποδέχτηκαν στο σπίτι του Μολώρχου. Ο Μολώρχος προσφέρθηκε να κάνει μια θυσία στους θεούς για ένα ασφαλές κυνήγι λιονταριού για τον φιλοξενούμενό του, αλλά αντ' αυτού ο Ηρακλής ζήτησε από τον Μολώρχο να περιμένει 30 ημέρες, ώστε να γίνει μια θυσία στον Δία για ένα επιτυχημένο κυνήγι, αλλιώς μια θυσία θα μπορούσε νανα τιμηθεί ο θάνατος του κυνηγού.

Ο Ηρακλής και το λιοντάρι της Νεμέας

Ο Ηρακλής περιπλανήθηκε στην ύπαιθρο της Νεμέας και με έκπληξη διαπίστωσε ότι η πλούσια γεωργική γη είχε αφεθεί στην τύχη της.Τελικά, ο Ηρακλής βρήκε τον λόγο αυτής της εγκατάλειψης, γιατί κοντά στη σπηλιά του, ο Ηρακλής εντόπισε το λιοντάρι της Νεμέας.

Ο Ηρακλής σήκωσε το τόξο και τα βέλη του και με μια μικρή έκπληξη διαπίστωσε ότι τα βέλη του δεν είχαν καμία επίδραση στο θηρίο και στο αδιαπέραστο δέρμα του.

Συνειδητοποιώντας ότι τα μακρινά του όπλα ήταν χρήσιμα, ο Ηρακλής επινόησε γρήγορα ένα άλλο σχέδιο. Αρχικά, ο Ηρακλής έκλεισε μία από τις εισόδους της σπηλιάς του λιονταριού, και στη συνέχεια ο Έλληνας πήρε το ρόπαλο του, και προχώρησε προς το λιοντάρι. Το ρόπαλο δεν μπορούσε να προκαλέσει σωματική βλάβη στο λιοντάρι της Νεμέας, αλλά ο Ηρακλής ανάγκασε το λιοντάρι της Νεμέας να πάει προς τα πίσω στη σπηλιά του, και στον περιορισμένο χώρο, ο Ηρακλής στη συνέχειαάρχισε να παλεύει με το τέρας.

Εξασφαλίζοντας ότι τα νύχια του λιονταριού της Νεμέας δεν θα μπορούσαν να του κάνουν κακό, ο Ηρακλής πάλεψε με το λιοντάρι μέχρι που ο ήρωας κατάφερε να πνίξει το λαιμό του λιονταριού και σιγά σιγά ο Ηρακλής έπνιξε το λιοντάρι της Νεμέας μέχρι θανάτου.

Το λιοντάρι της Νεμέας μετά το θάνατο

Λέγεται ότι μετά το θάνατό του η Ήρα θα τοποθετούσε το ομοίωμα του λιονταριού της Νεμέας ανάμεσα στα αστέρια ως ευγνωμοσύνη για τις προσπάθειές του να σκοτώσει τον Ηρακλή, και έτσι το λιοντάρι της Νεμέας έγινε ο αστερισμός του Λέοντα.

Ο Ηρακλής προσπάθησε τώρα να αφαιρέσει το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας, αλλά τα δικά του όπλα δεν μπορούσαν να κόψουν το δέρμα του θηρίου, αλλά η θεά Αθηνά κοίταζε τον ετεροθαλή αδελφό της και έτσι η Αθηνά τον συμβούλεψε ότι τα νύχια του λιονταριού της Νεμέας μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να κόψουν το δέρμα.

Ο Ηρακλής με το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας τυλιγμένο στους ώμους του ξεκίνησε τώρα το ταξίδι της επιστροφής στην αυλή του βασιλιά Ευρυσθέα, αν και πρώτα σταμάτησε στο σπίτι του Μόλορχου, και η θυσία στον Δία έγινε και από τους δύο άνδρες.

Ο Ηρακλής θα ταξίδευε προς την Τίρυνθα, αλλά όταν ο βασιλιάς Ευρυσθέας τον είδε να πλησιάζει την πόλη, ο βασιλιάς φοβήθηκε για τη δύναμη του Ηρακλή, αν είχε νικήσει το λιοντάρι της Νεμέας. Έτσι, ο Ηρακλής απαγορεύτηκε από τον βασιλιά να ξαναμπεί στην Τίρυνθα και ο ήρωας στάλθηκε γρήγορα σε ένα άλλο φαινομενικά αδύνατο έργο, τη θανάτωση του Λερναία Ύδρα .

Έτσι, ο Ηρακλής ξεκινούσε για τη Λέρνα με το δέρμα του λιονταριού της Νεμέας τυλιγμένο στους ώμους του, προσφέροντας στον ήρωα προστασία από όλα τα στοιχεία της φύσης και τα όπλα.