Inhoudsopgave
DE HARPIJEN IN DE GRIEKSE MYTHOLOGIE
De Harpijen waren minder belangrijke godinnen in de Griekse mythologie en waren de personificatie van stormwinden. De Harpijen werden over het algemeen beschuldigd van de plotselinge verdwijning van individuen, maar de Harpijen kwamen ook voor in het verhaal van de Argonauten, toen de groep helden de Harpijen tegenkwam toen ze koning Phineus kwelden.
De oorsprong van de Harpijen
De Harpies worden over het algemeen beschouwd als de nakomelingen van de oude zeegod Thaumas en de Oceanische Elektra; waardoor de Harpijen zussen zouden zijn van de boodschappergodin Iris.
Af en toe werd er gezegd dat de Harpijen de dochters waren van Typhon (Typhoeus), de monsterlijke stormreus die de echtgenoot was van Echidna .
Zie ook: De sterrenbeelden en Griekse mythologieOver het algemeen werden er twee Harpijen beschouwd, Hesiodus noemde ze Aello (Stormwind) en Ocypete; Homerus noemt echter maar één Harpij, Podarge (Flashing-Footed). Andere schrijvers uit de oudheid geven de naam van de Harpijen als Aellopus (Stormvoet), Nicothoe (Racing-Victor), Celaeno (Black-One) en Podarce (Fleet-Footed), hoewel sommige van deze natuurlijk verschillende namen kunnen zijn voordezelfde Harpy.
Harpijen Godinnen van de Stormwinden
De Harpies waren de Griekse godinnen van de stormwinden of wervelwinden, zoals verschillende namen van de Harpies suggereren, en werden vaak gezien als de personificatie van de plotselinge en gewelddadige windvlagen. Als mensen op mysterieuze wijze verdwenen, kregen de Harpijen de schuld. Vaak geloofden de mensen dat de verdwenen mensen door de wind waren weggerukt. |
De Harpies werden beschouwd als gevleugelde vrouwen en hoewel ze in eerste instantie als maagden werden beschouwd, wat duidde op een zekere schoonheid, was het gebruikelijker om te verwijzen naar hun lelijkheid, met bijzondere aandacht voor de lange klauwen op hun handen en gelaatstrekken die duidden op uithongering.
De Harpijen en de Dochters van Koning Pandareus
De Harpies werden door sommigen beschouwd als bewakers van de Onderwereld, vaak samenwerkend met de Erinyen, waarbij de Harpies degenen waren die mensen naar de onderwereld brachten. Erinyes voor straf.
Er werd gezegd dat het de Harpies waren die de verweesde dochters van koning Pandareus ontvoerden en hen meenamen om de dienstmaagden van de Erinyen te worden, tot grote ergernis van Aphrodite, die hen na de dood van hun vader had grootgebracht.
De Harpijen en koning PhineusDe Harpijen waren echter de tegenstanders van de Argonauten toen ze op zoek waren naar het Gulden Vlies; de Argonauten landden in Thracië en ontdekten daar de ziener Phineus die de woede van de goden over zich heen kreeg, omdat hij de mensheid te veel onthulde over wat komen ging. De straf voor Phineus was dat telkens als hij ging zitten eten, de Harpies naar beneden doken om het eten te stelen en de overblijfselen te bevuilen zodat ze niet eetbaar waren. |  De vervolging van de harpijen - Peter Paul Rubens (1577-1640) - PD-art-100 |
Met een belofte van Phineus om te onthullen hoe de Argo door de Symplegaden zou kunnen varen, de Argonauten lagen te wachten tot de volgende maaltijd werd geserveerd. Onder de Argonauten bevonden zich de Boreaden, de tweelingzonen van de windgod Boreas, die konden vliegen. Dus toen de Harpijen neerstreken om het voedsel te stelen, gingen de Boreaden, Zetes en Calais, de lucht in en dreven met getrokken wapens de Harpijen weg. De Boreads achtervolgden de Harpies tot aan de Strophades eilanden, waar de godin Iris Iris kwam tussenbeide en vertelde de zonen van Boreas dat ze terug moesten keren naar de Argo en de Harpijen, de halfzussen van Iris, met rust moesten laten. Iris beloofde dat Phineus niet langer bang hoefde te zijn voor de komst van de Harpijen; hoewel sommigen vertellen dat het Apollo was, en niet Iris, die de Boreaden vertelde dat ze hun zoektocht moesten beëindigen. Voor sommigen werden de Strophades eilanden het nieuwe thuis van de Harpies, hoewel sommigen vertellen dat ze daarna in een grot op Kreta werden gevonden. Zie ook: Atreus in de Griekse MythologieIn beide gevallen veronderstelt dit dat de Harpies nog in leven waren, omdat er variaties van het verhaal van de Harpies worden verteld waarin de Harpies worden gedood tijdens de achtervolging, en in sommige gevallen ook de Boreads. |
Aeneas en de Harpijen
Het verhaal van Phineus en de Harpijen is het beroemdste verhaal over de gevleugelde vrouwen, maar ze komen ook voor in een ander beroemd verhaal uit de oudheid, want de Harpijen worden ontmoet door Aeneas, in de Aeneis, van Vergilius.
Aeneas en zijn volgelingen landden op de Strophades-eilanden en toen ze veel vee zagen, besloten ze een feestmaal te houden en de goden een passend offer te brengen. Toen ze echter aan het feestmaal zaten, vlogen de Harpijen naar beneden die de maaltijd in stukken scheurden en het overgebleven voedsel besmeurden, net zoals ze eerder met Phineus hadden gedaan.
Aeneas liet zich echter niet afschrikken en probeerde opnieuw offers te brengen aan de goden en deel te nemen aan het voedsel, maar deze keer stonden Aeneas en zijn metgezellen klaar met wapens bij de hand. Toen de Harpijen neerstreken, werden ze verjaagd, hoewel de wapens de Harpijen zelf geen kwaad leken te doen.
Hoewel ze de Harpies konden verjagen, werd er gezegd dat de Harpies Aeneas en zijn volgelingen vervloekten tot een periode van hongersnood wanneer ze hun eindbestemming bereikten, omdat de Harpies van mening waren dat het vlees dat door Aeneas en zijn metgezellen werd gegeten van hen was en dat Aeneas er dus geen recht op had.
Aeneas en zijn metgezellen in gevecht met de harpijen - François Perrier (1594-1649) - PD-art-100 De nakomelingen van de Harpijen
Afgezien van hun ontmoetingen met helden, werden de Harpies ook beschouwd als moeders van snelle paarden, geboren uit het zaad van Anemoi, gewoonlijk Zephyrus of Boreas.
Xanthus en Balius, de beroemde onsterfelijke paarden van Achilles, werden beschouwd als nakomelingen van de Harpy Podarge en Zephyrus, terwijl de paarden genaamd Phlogeus en Harpagos, die eigendom waren van de Dioscuri, ook beschouwd werden als nakomelingen van Podarge.
De onsterfelijke paarden van koning Erechtheus van Athene, Xanthus en Podarces genaamd, waren de vader van Boreas en de harpij Aellopos.