Πίνακας περιεχομένων
ΟΙ ΝΙΟΒΊΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ
Οι Νιοβίδες στην ελληνική μυθολογίαΟι Νιοβίδες ήταν η συλλογική ονομασία που δόθηκε στα παιδιά του βασιλιά Αμφίονα της Θήβας και της συζύγου του Νιόβης. Οι Νιοβίδες είναι περισσότερο γνωστές από μια ιστορία της ελληνικής μυθολογίας που τις βλέπει να σφαγιάζονται από τον Απόλλωνα και την Άρτεμη εξαιτίας της ύβρεως της μητέρας τους.
Οι Νιοβίδες και η Θήβα
Το σκηνικό της ιστορίας των Νιοβίδων είναι η πόλη της Θήβα , όπου ο Αμφίων και ο Ζήθος, γιοι του Δία, είχαν σφετεριστεί την εξουσία του Λύκου (ο οποίος ήταν και ο ίδιος σφετεριστής).
Ο Αμφίων και ο Ζήθος θα κυβερνήσουν για λίγο μαζί, όμως ο Ζήθος θα αυτοκτονήσει όταν η γυναίκα του σκοτώσει το γιο τους. Ο Αμφίων βρήκε μια γυναίκα με καλό κύρος, γιατί παντρεύτηκε τη Νιόβη, την κόρη του Βασιλιάς Τάνταλος .
Οι Niobids
Η Νιόβη θα γεννούσε έναν αριθμό παιδιών από τον Αμφίονα, αν και υπάρχει μικρή συμφωνία στις αρχαίες πηγές σχετικά με τον αριθμό, με ένα εύρος μεταξύ 4 και 20 να δίνεται. Ήταν γενικά αποδεκτό ότι υπήρχε ίσος αριθμός γιων και θυγατέρων που γεννήθηκαν σε Αμφίων και Niobe . Καθώς δεν υπάρχει συμφωνία για τον αριθμό των παιδιών, δεν υπάρχει συμφωνία και για τα ονόματα, αλλά στη Βιβλιοθήκη αναφέρονται 7 γιοι και 7 κόρες- οι γιοι είναι ο Αγήνορας, ο Δαμασίχθονας, ο Ευπήνυτος, ο Ισμήνος, ο Φαίδημος, ο Σίπυλος και ο Τάνταλος, ενώ οι κόρες ονομάζονται: Αστυκρατία, Αστυόχη, Κλεοδόξα, Εθοδαία, Ωγυγία, Πελοπία και Φθία. Δείτε επίσης: Ο Δαίδαλος στην ελληνική μυθολογία Ανεξάρτητα από το πόσοι ήταν, ή ποια ήταν τα ονόματά τους, τα παιδιά του Αμφίονα και της Νιόβης ήταν συλλογικά γνωστά ως Νιοβίδες. Η ύβρις της ΝιόβηςΗ Νιόβη θα άρχιζε να σκέφτεται όλο και πιο πολύ τον εαυτό της, γιατί κατείχε θέση και είχε πλούτο και τώρα είχε πολλά υγιή παιδιά- και η Νιόβη θα άρχιζε να αναρωτιέται γιατί ο πληθυσμός της Θήβας λάτρευε θεούς και θεές αντί για την ίδια.
Η Νιόβη θα διακήρυττε τότε τον εαυτό της ανώτερο από τους θεούς, και ειδικότερα, ανώτερο από τους Leto , γιατί ενώ η Λητώ, η θεά της μητρότητας, είχε μόνο δύο παιδιά, τον Απόλλωνα και την Άρτεμη, η Νιόβη είχε πολλά. Δείτε επίσης: Η Αργώ στην ελληνική μυθολογία |
Ο θάνατος των Νιοβίδων
Μια τέτοια ύβρις είναι απίθανο να περάσει απαρατήρητη από τους θεούς και τις θεές, και ο Απόλλωνας και η Άρτεμις ανέλαβαν να εκδικηθούν την προσβεβλημένη μητέρα τους.
Έτσι, ο γιος και η κόρη της Λητώς ήρθαν στη Θήβα και παίρνοντας το τόξο και τα βέλη τους κατέρριψαν τους Νιοβίδες, με τον Απόλλωνα να σκοτώνει τους γιους του Αμφίονα και την Άρτεμη τις κόρες.
Ο Αμφίων έπεφτε στο ίδιο του το σπαθί όταν έβλεπε τα παιδιά του νεκρά, ενώ η Νιόβη, κυριευμένη από τη θλίψη, δεν μπορούσε παρά να κλαίει.
Για αρκετές ημέρες τα σώματα των Νιοβιδών παρέμεναν άταφα, διότι ενώ γινόταν η σφαγή των Νιοβιδών, ο Δίας είχε μετατρέψει τους Θηβαίους σε πέτρα, αλλά τελικά οι ίδιοι οι θεοί αποφάσισαν να θάψουν τους Νιοβίδες.
Ο θάνατος των Αμφίων και των Νιοβιδών σήμαινε ότι αυτή η βραχύβια δυναστεία έφτασε στο τέλος της, και Laius , ο νόμιμος ηγεμόνας της Θήβας, έγινε βασιλιάς.
Ο Απόλλωνας και η Διάνα σκοτώνουν τα παιδιά της Νιόβης - Jan Boeckhorst (-1668) - PD-art-100 Ένα Niobid επιβιώνει;
Τώρα, γενικά θεωρούνταν ότι κανείς από τους Νιοβίδες δεν επέζησε, αλλά κατά καιρούς διατυπώθηκε η άποψη ότι ένα ή δύο από τα παιδιά του Αμφίονα και της Νιόβης επέζησαν. Συνήθως υποστηρίζεται ότι μια κόρη, η Μελίβοια, επέζησε από την επίθεση έχοντας προσευχηθεί στη θεά Λητώ. Έχοντας δει το θάνατο των αδελφών της, το δέρμα της χλώμιασε και η Μελίβοια έγινε γνωστή ως Chloris . |
Η Χλωρίς θα γινόταν βασίλισσα της Πύλου, αφού παντρεύτηκε τον Νηλέα, και θα γινόταν μητέρα πολλών, μεταξύ των οποίων και του Νέστορα. Όσοι πιστεύουν ότι κανείς δεν επέζησε από τη σφαγή των Νιοβίδων, όμως, λένε ότι αυτή η Χλωρίς ήταν κόρη ενός άλλου Αμφίονα.
Παρομοίως, μερικές πηγές αναφέρουν ότι ένας από τους άνδρες Νιοβίδες, ο Αμύκλας, επέζησε από τη δολοφονία των αδελφών του, παρακαλώντας επίσης τη Λητώ. Ο Αμύκλας λέγεται ότι έφυγε από τη Θήβα όταν ο Λάιος έγινε βασιλιάς, και ταξιδεύοντας στη Λακωνία ίδρυσε την πόλη των Αμυκλών, αν και η ίδρυση αυτή λέγεται συνηθέστερα ότι έγινε από τον Αμύκλα, γιο του Λακεδαιμόνιου.
Ο Απόλλωνας και η Διάνα επιτίθενται στα παιδιά της Νιόβης - Jacques-Louis David (1748-1825) - PD-art-100