Inhoudsopgave
DE GODIN ERIS IN DE GRIEKSE MYTHOLOGIE
Eris was de Griekse godin van twist, tweedracht en rivaliteit, een godin die ervoor zorgde dat de kleinste ruzie uitmondde in ernstiger gebeurtenissen, waaronder oorlog. Eris was aantoonbaar het tegenovergestelde van de Griekse godinnen Harmonia en Dijk.
Zie ook: De geografie van de Griekse mythologieEris Dochter van Nyx
De godin Eris was volgens Hesiodes de dochter van Nyx (Nacht), en daarom een duistere godin naast broers en zussen als Geras (Ouderdom), Moros (Onheil) en Thanatos (Overlijden).
Zoals bij veel kinderen van Nyx, noemden sommige schrijvers in de oudheid Erebus (Duisternis) als de vader van Eris, hoewel er vaker geen vader werd genoemd.
Eris wordt soms de zus van Ares genoemd, waardoor haar ouders Zeus en Hera zouden zijn, maar dit komt waarschijnlijk omdat de namen Eris en Enyo, een Griekse oorlogsgodin, door sommige schrijvers in de oudheid door elkaar werden gebruikt.
Eris Griekse Godin van de TweedrachtEr werd vaak gezegd dat Eris naast Ares op het slagveld te vinden was, waar ze genoot van de pijn en het lijden van soldaten en de strijdende partijen aanspoorde om door te vechten tot de beslissende overwinning werd behaald. Zie ook: De Oceanid Metis in de Griekse MythologieHoewel de slachtpartij die met Eris wordt geassocieerd misschien onaangenaam is, werd ze tijdens de Trojaanse oorlog ook door de goden gebruikt om de Achaeese strijdmacht aan het vechten te houden. |
Buiten het slagveld was het ook Eris van wie gezegd werd dat ze mannen tot dodelijke vergelding bracht door een leven te nemen waar eerder een leven was genomen. Eris kon er echter ook voor zorgen dat het kleinste meningsverschil tussen partijen in bloedvergieten kon uitmonden.
De kinderen van Eris
Hesiodus zou Eris de moeder noemen van veel van de geesten (Cacodaemons) die de mensheid teisterden; deze kinderen, zonder genoemde vader, waren Ponos (Ontbering), Lethe (Vergetelheid), Limos (Verhongering), Dysnomia (Anarchie), Ate (Verwoesting), Horkos (Eed), de Algae (Pijn), de Hysminai (Gevechten), de Makhai (Oorlogen), de Phonoi (Moorden), de Androktasiai (Moordenaars), de Neikea (Ruzies), dePseudologoi (Leugens), de Amphilogiai (Geschillen)
Eris in de fabels van Aesop
De godin Eris wordt genoemd in een van de fabels van Aesop, want Herakles baande zich een weg door een nauwe doorgang toen hij een appel op de grond zag liggen. Herakles sloeg erop met zijn knots, maar in plaats van dat de appel werd verbrijzeld, werd hij twee keer zo groot, en hij werd nog eens zo groot toen hij hem weer sloeg. Athena zou de Griekse held moeten uitleggen dat het een appel van Eris was die klein zou blijven als hij niet werd verbrijzeld.met rust gelaten, maar als het bestreden werd, zou het zich blijven uitbreiden, net zoals strijd dat doet. |
Eris en de bruiloft van Peleus en Thetis
Het beroemdste verhaal over Eris draait om het huwelijk van de Griekse held Peleus en Thetis. De bruiloft was een vreugdevolle aangelegenheid waarvoor alle goden en godinnen waren uitgenodigd, maar om geen ruzie op de bruiloft te willen, werd Eris niet uitgenodigd. Toen Eris erachter kwam dat ze niet was uitgenodigd voor de huwelijksreizen, nam ze een van de gouden appels van Hera en schreef erop "Voor de mooiste". Ondanks het feit dat ze niet was uitgenodigd, verscheen Eris op het bruiloftsfeest en gooide de appel tussen de aanwezige gasten. |  De bruiloft van Peleus en Thetis - Abraham Bloemaert (1566-1651) - PD-art-100 |
Het gooien van de appel veroorzaakte onenigheid onder de verzamelde gasten, want drie godinnen eisten de appel op voor zichzelf, elk in de overtuiging dat zij de mooiste waren; deze drie godinnen waren Hera , Athena en Aphrodite. Deze tegenstrijdige aanspraken zouden leiden tot de Oordeel van Parijs en daarna de Trojaanse oorlog.
Zo had Eris haar reputatie waargemaakt, want door één klein ding, het gooien van een appel, was er een oorlog uitgebroken.
Het oordeel van Parijs - Peter Paul Rubens (1577-1640) - PD-art-100