Inhoudsopgave
DE GOD PHANES IN DE GRIEKSE MYTHOLOGIE
De Griekse God Phanes
Phanes is een Griekse god die voorkomt in de Orphische traditie van de Griekse mythologie, en als zodanig is het een Griekse god die zelden becommentarieerd wordt.
Vandaag de dag zijn de beroemdste Griekse godheden diegenen die vermeld staan in Hesiod's versie van de genealogie van de goden (de Theogonie ), en in dit werk wordt Phanes niet genoemd. In de Orphische traditie was Phanes echter een Protogenoi een oergod.
Zie ook: Terpsichore in de Griekse Mythologiefanen in de orfische traditie
De Orphische traditie is verwarrend in haar tijdslijn en genealogie van de goden, vooral in vergelijking met de meer lineaire traditie van Hesiod, maar in essentie werd gesuggereerd dat Aion, Tijd of Eeuwigheid gepersonifieerd, het wereldei in het leven riep. Zie ook: De Niobiden in de Griekse MythologieUit dit ei kwam Phanes voort, met of zonder tussenkomst van Chronos (Tijd, die al dan niet Aion kan zijn geweest), en Ananke (Onvermijdelijkheid). Phanes' naam betekent "lichtbrenger", maar in de Orphische traditie was Phanes de Griekse god van de Schepping en het Leven, van waaruit al het latere leven zich ontwikkelde. Als we de Hesiodische en Orphische tradities met elkaar vergelijken, dan zou Phanes gelijkgesteld kunnen worden aan de Protogenoi Eros. |  |
Phanes Koning van de Kosmos
Het is misschien niet correct om Phanes een god te noemen, want hij werd beschouwd als zowel mannelijk als vrouwelijk, mooi van uiterlijk, met gouden vleugels, verstrengeld met de staart van een slang. Phanes zou de eerste koning van de kosmos worden en zou één dochter krijgen, Nyx Nyx zou Phanes opvolgen als oppergodin, voordat de titel werd doorgegeven aan Phanes' kleinzoon, Ouranos, vervolgens aan Cronus en uiteindelijk aan Zeus. |
Phanes in Griekse Mythologie Verhalen
In overgeleverde teksten wordt Phanes zelden genoemd, want de meeste overgeleverde werken zijn gebaseerd op de traditie van Hesiod, maar in de late Griekse mythologie, rond de 5e eeuw na Christus, voegt Nonnus de twee tradities samen in zijn versie van de geboorte van Dionysos.
Hera zou Dionysos, de pasgeboren zoon van Zeus, hebben gedood, maar Hermes greep in en nam Dionysos mee. Hermes kon zich echter niet verbergen voor Hera Hera zag "Phanes", maar zijn prestige was zodanig dat ze geen verder onderzoek deed en zo bleven Hermes en Dionysos onontdekt.