Efnisyfirlit
GUÐ PHANES Í GRÆKRI GOÐAFRÆÐI
Gríski guðinn Phanes
Phanes er grískur guð sem kemur fyrir í Orphic hefð grískrar goðafræði, og sem slíkur er grískur guð sem sjaldan er tjáð um.
Sjá einnig: Sfinxinn í grískri goðafræðiÍ dag eru frægustu grísku goðirnar þær sem eru skráðar í Thesi geneaod's af thesi geneaod's (<6) 7>), og í þessu verki er hvergi minnst á Phanes. Í Orphic hefðinni þó, Phanes var Protogenoi , frumguð.
Sjá einnig: Orðaleitarlausnir (erfitt)phanes í Orphic Tradition
Orphic hefð er ruglingsleg í tímalínu sinni og ættfræði guðanna, sérstaklega í samanburði við línulegri hefð Hesíods, en í meginatriðum var stungið upp á því að Aion, Time eða Eternity hafi verið persónugervingur, hafi komið inn í tilveru þessa eggs, Phanes eða Phanes. Chronos (Time, who might or might not have been Aion), og Ananke (Óhjákvæmileiki). Nafn Phanes þýðir „ljósgjafi“, en í Orphic hefðinni var Phanes gríski guð sköpunar og lífs, frá honum þróaðist allt síðara líf. Ef bornar eru saman Hesíodus og Orphic hefðir, þá gæti Phanes verið jafnað við Protogenoi Eros. |
Phanes konungur alheimsins
Það er kannski rangt að kalla Phanes guð, því hann var talinn bæði karl ogkvenkyns, falleg í útliti, með gyllta vængi, samofin höggormi. Phanes yrði fyrsti konungur alheimsins og myndi eignast eina dóttur, Nyx , grísku næturgyðjuna. Nyx myndi taka við af Phanes sem æðsta gyðjuna, áður en titillinn var færður til barnabarns Phanesar, Ouranos, síðan á Cronus og að lokum á Seif. |
Phanes in Greek Mythology Tales
Í eftirlifandi textum er Phanes sjaldan getið, því flest eftirlifandi verk eru byggð á Hesíodarhefðinni, en seint í grískri goðafræði, um það bil 5. öld e.Kr., sameinar Nonnus þessar tvær hefðir í fæðingu DHysusar í D5. nýfæddur sonur Seifs, en fyrir inngrip Hermesar sem stal Díónýsos á brott. Hermes gat þó ekki leynt sér fyrir Hera og því breytti brögðuguðinn sér í að líta út eins og Phanes. Hera kom auga á „Phanes“ en álit hans var slíkt að hún rannsakaði ekki frekar, og því fóru Hermes og Dionysus óuppgötvaðir.