Inhoudsopgave
DE MANTICORE IN DE GRIEKSE MYTHOLOGIE
Griekse mythologische wezens - de manticore
De populariteit van bestiariums en fantastische beesten is de laatste jaren toegenomen, in lijn met de populariteit van de Harry Potter boekenreeksen. Wezens zoals de basilisk en het nijlpaard zijn opnieuw verbeeld vanuit de Middeleeuwen, maar weinig mensen zullen zich realiseren dat veel van deze fantastische beesten een eerdere oorsprong hebben, met als een van die beesten de Manticore.
Zie ook: Thaumas in de Griekse MythologieDe Manticore in oude bronnen
Een van de vroegste vermeldingen van de Manticore komt uit het werk getiteld Indica door Ctesias van Cnidus. Ctesias was een Griekse historicus en arts uit de 5e eeuw v. Chr. die deel uitmaakte van het Perzische hof van Artaxerxes II Mnemon. Ctesias zou een uitgebreide geschiedenis van Perzië en het Perzische Rijk schrijven, maar Indica was een werk over de Perzische overtuigingen over India. |
Beschrijvingen van de Manticore
Ctesias zou vertellen over een mensenetend beest ter grootte van een leeuw met een felrode of scharlakenrode huid. Het fantastische aan het beest was echter niet de grootte of de kleur van het dier, maar het feit dat het het gezicht van een mens had en een staart die leek op die van een schorpioen. Zie ook: Thamyris in de Griekse MythologieEr zaten drie schorpioenachtige angels op de staart en er zat er nog een op het hoofd van de Manticore; elke angel was meer dan een meter lang. De giftige aard van de angels was dodelijk voor iedereen die ze raakte, behalve olifanten. | Gravure van een manticore - Jonstonus, Joannes (1678) - PD-life-70 |
Manticores zouden een breed scala aan dieren eten, waaronder mensen, maar er zou weinig bewijs van hun prooien gevonden worden, want ze aten botten en al.