Ο αστερισμός της Ανδρομέδας πήρε το όνομά του από την ομώνυμη πριγκίπισσα της Αιθιοπίας. Η Ανδρομέδα ήταν κόρη του Κηφέα και της Κασσιόπης, η οποία ήταν αλυσοδεμένη σε έναν βράχο ως θυσία στο τέρας Κήτος, πριν διασωθεί από τον Περσέα, πριν η Ανδρομέδα γίνει σύζυγος του Έλληνα ήρωα.

Στη μυθολογία της Ανδρομέδας ο αστερισμός αναφέρεται επίσης ως η αλυσοδεμένη κοπέλα, η Κηφέις, που σημαίνει κόρη του Κηφέα, και η Περσέα, που σημαίνει η σύζυγος του Περσέα.

Οι γειτονικοί αστερισμοί της Ανδρομέδας περιλαμβάνουν την Κασσιόπεια, τον Κηφέα, τον Κήτο και τον Περσέα, που σχετίζονται με τον μύθο της Ανδρομέδας.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το μύθο της Ανδρομέδας μπορείτε να βρείτε σε αυτό το σελίδα .

Ο Υδροχόος είναι ένας από τους πιο διάσημους αρχαίους αστερισμούς, καθώς είναι επίσης ζώδιο του Ζωδιακού κύκλου, αν και υπάρχουν διάφοροι ελληνικοί μύθοι που χρησιμοποιούνται για να εξηγήσουν την ύπαρξή του.

Ο πιο διάσημος ελληνικός μύθος που συνδέεται με τον αστερισμό του Υδροχόου είναι η ιστορία του Γανυμήδη, του Τρώα πρίγκιπα που απήχθη από τον αετό του Δία, για να γίνει εραστής του θεού, αλλά και ποτηροφόρος των θεών. Ο κοντινός αστερισμός του Υδροχόου αναπαριστά τον αετό που απήχθη.

Η ιστορία του Γανυμήδη μπορεί να βρεθεί εδώ σελίδα .

Εναλλακτικά, ο Υδροχόος θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τον Δευκαλίωνα, τον γιο του Προμηθέα, που επέζησε του Κατακλυσμού, τον Κέκροπα Α΄, τον βασιλιά της Αθήνας όταν ανακαλύφθηκε το κρασί, και τον άνθρωπο που φρόντισε να θυσιάζεται το κρασί στους θεούς αντί για το νερό, ή ο Υδροχόος θα μπορούσε να είναι ο Ποταμός Νείλος από τον οποίο προέκυψαν τα μεγάλα νερά του Νείλου.

Το όνομα του αστερισμού Aquila σημαίνει αετός, και είναι συνηθέστερη η άποψη ότι πρόκειται για την αναπαράσταση του αετού του Δία, του πουλιού που απήγαγε τον Δία. Γανυμήδης και έφερε επίσης τα όπλα του θεού- εξ ου και η κοντινή του θέση στον Υδροχόο.

Υπήρχαν όμως και άλλοι αετοί στην ελληνική μυθολογία, καθώς ένας αετός έβγαζε το συκώτι του Προμηθέα ως μέρος του καθημερινού του βασανιστηρίου- η Αφροδίτη λέγεται ότι πήρε τη μορφή αετού για να παίξει το ρόλο του κυνηγού του κύκνου που ήταν ο Δίας κατά τη διάρκεια της αποπλάνησης της Νέμεσης ή Λήδας- και ο βασιλιάς της Κω, ο Μερόπης, μεταμορφώθηκε σε αετό από την Ήρα, καθώς ο βασιλιάς ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει.

Όλοι αυτοί οι αετοί έχουν προταθεί ως η προέλευση του αστερισμού Aquila.

Ο αστερισμός Ara συνδέεται συνήθως με τον βωμό που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους θεούς του Ολύμπου, καθώς γίνονταν προσφορές και σχηματίζονταν συμμαχίες πριν από την Τιτανομαχία .

Εναλλακτικά, η Ara, ως βωμός, ήταν η αναπαράσταση του βωμού του βασιλιά Λυκάονα στον οποίο θυσίασε τον ίδιο του το γιο, πριν σερβίρει το πτώμα ως μέρος του συμποσίου για τους συγκεντρωμένους θεούς.