Πίνακας περιεχομένων
Ο ΙΚΆΡΙΟΣ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ
Ο Ικάριος ήταν ένας θνητός από την περιοχή της Αθήνας που τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια από τους θεούς.
Ικάριος και Διόνυσος
Ο Ικάριος ήταν ένας απλός άνθρωπος, ένας αγρότης ή γεωργός που ζούσε στην Αθήνα όταν κυβερνούσε ο Πανδίων. Ως εκ τούτου, δεν έχει καταγραφεί καμία γενεαλογική γραμμή του Ικάριου της Αθήνας, αν και είναι γνωστό ότι είχε μια κόρη γνωστή ως Εριγόνη- μια μοναδική πηγή κατονομάζει τη σύζυγο του Ικάριου ως Φανώθεα.
Μια μέρα, ο θεός Διόνυσος ήρθε στην Αθήνα και ο Ικάριος καλωσόρισε τον θεό στο σπίτι του. Ο Διόνυσος δεν ήταν πάντα ευπρόσδεκτος επισκέπτης, αλλά η φιλοξενία του Ικάριου άρεσε στον θεό. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ο Διόνυσος δίδαξε στον Ικάριο τα πάντα για την οινοποίηση.
Επιπλέον, ο Διόνυσος χάρισε στον Ικάριο σάκους με κρασί. Στη συνέχεια, ο Ικάριος προσπάθησε να μοιραστεί τα νεοαποκτηθέντα δώρα του με τους γείτονές του.
Δείτε επίσης: Η βασίλισσα Τύρος στην ελληνική μυθολογία
Icarius Pahos Mosaic Ο θάνατος του Icarius
Μια ομάδα που πήρε τα σακιά με το κρασί ήταν κάποιοι ντόπιοι βοσκοί, και αυτοί οι βοσκοί, οι οποίοι φυσικά δεν είχαν ξαναπιεί κρασί, κατέβασαν το υγρό. Στη συνέχεια οι βοσκοί έπεσαν σε μεθυσμένο λήθαργο. Όταν συνήλθαν, οι βοσκοί πίστεψαν ότι είχαν δηλητηριαστεί και σε αντίποινα λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου τον Ικάριο. |
Ή αλλιώς η δολοφονία διαπράχθηκε από τους συγγενείς εκείνων που είχαν πιει το κρασί, οι οποίοι δεν αναγνώρισαν ότι ήταν απλώς αναίσθητοι.
Δείτε επίσης: Η Πανδώρα στην ελληνική μυθολογία
Η Εριγόνη και ο σκύλος της οικογένειας, η Μαίρα, θα έψαχναν τον Ικάριο, και μετά από μια μακρά αναζήτηση, η Εριγόνη βρήκε το πτώμα του πατέρα της. Η Εριγόνη, κυριευμένη από θλίψη, κρεμάστηκε από ένα δέντρο. Η πάντα πιστή Μαίρα θα πέθαινε επίσης, ίσως πέφτοντας σε ένα πηγάδι.
Η εκδίκηση του Διονύσου
Όταν έφτασε η είδηση του τι είχε συμβεί στον αγαπημένο του Αθηναίο, ο Διόνυσος, ο θεός του κρασιού, τοποθέτησε τον Ικάριο, την Εριγόνη και τη Μαίρα ανάμεσα στα αστέρια, ως Bootes , Παρθένος και Canis Major .
Τότε ο Διόνυσος έριξε την Τρέλα στην Αθήνα και οι κοπέλες της Αθήνας κρεμάστηκαν. Μια πανούκλα στάλθηκε επίσης στη χώρα.
Οι Αθηναίοι συμβουλεύτηκαν το Μαντείο των Δελφών, όπου η Πυθία τους είπε ότι ο μόνος τρόπος για να ξανακερδίσουν την εύνοια του Διονύσου ήταν να βρουν τα πτώματα του Ικάριου και της Εριγόνης και να τα θάψουν με τιμές. Τα πτώματα όμως δεν βρέθηκαν και έτσι οι Αθηναίοι θέσπισαν μια γιορτή για να τιμήσουν τον Ικάριο και την κόρη του και με αυτόν τον τρόπο κατευνάστηκε ο Διόνυσος.
Μια λιγότερο συνηθισμένη ιστορία λέει ότι αυτοί που είχαν σκοτώσει τον Ικάριο έφυγαν από την Αθήνα, φοβούμενοι την τιμωρία, και ταξίδεψαν στη Σέο. Η φυγή από την Αθήνα όμως, δεν άφησε πίσω της την οργή του Διονύσου. Αφέθηκε στον νεοαφιχθέντα Αρισταίο να ανακαλύψει την αιτία για τα δεινά των νησιωτών. Οι δολοφόνοι του Ικάριου εκτελέστηκαν, και στήθηκε ένα ιερό στον Δία. Οι νησιώτες έλαβαν τότε την εντολή να προσευχηθούν στον Δία και να προσευχηθούν στον Δία.στη συνέχεια θα έπνεε ο αιθέσιος άνεμος.