Πίνακας περιεχομένων
CETO ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ
Η Κέτο ήταν μια αρχέγονη θαλάσσια θεά στην ελληνική μυθολογία, σε συνεργασία με τη Φορκίδα, η Κέτο ήταν η ελληνική θεά που αντιπροσώπευε τους κινδύνους της θάλασσας, αλλά εξηγούσε επίσης την ύπαρξη πολλών άλλων μυθολογικών χαρακτήρων.
Η θεά της θάλασσας CetoΗ Κέτο λέγεται ότι ήταν κόρη δύο πρωτογενών θεοτήτων, με τη μορφή της Pontus (Θάλασσα) και Γαία (Γη), καθιστώντας τον Κέτο αδελφό με άλλες θαλάσσιες θεότητες, όπως ο Φρόκυς, ο Θάουμας, η Ευρυβία και ο Νηρέας. Ceto και PhorcysΗ Κέτο θεωρούνταν η Ελληνίδα θεά των κινδύνων της θάλασσας, αλλά και θεά των θαλάσσιων τεράτων, και μαζί με τον Φορκίς, η Κέτο θα γινόταν μητέρα πολλών τερατωδών θαλάσσιων πλασμάτων. Δείτε επίσης: Ο Ασκληπιός στην Ελληνική ΜυθολογίαΓια το σκοπό αυτό η Ceto ήταν μητέρα του Echidna , η οποία ήταν μητέρα τεράτων όπως η Λερναία Ύδρα και ο Λάδων, το φίδι που φύλαγε τον κήπο των Εσπερίδων. Δείτε επίσης: Ο Πολύδωρος στην ελληνική μυθολογίαΗ Κέτο, όταν αναφέρεται ως Κραταιή, θεωρούνταν επίσης μητέρα της Σκύλλας, η οποία συνεργαζόταν με τη Χάρυβδη για να θέσει σε κίνδυνο τη ναυσιπλοΐα. Άλλα διάσημα παιδιά του Κέτο ήταν επίσης οι τρεις Γοργόνες και οι τρεις Graeae Αυτές οι κόρες του Κέτο ήταν προσωποποιήσεις των κρυμμένων κινδύνων της θάλασσας και του λευκού αφρού της θάλασσας, και φυσικά και οι δύο ομάδες αδελφών συναντήθηκαν από τον Περσέα στις περιπέτειές του. |
Παιδιά του Ceto
Μια τελευταία ομάδα παιδιών του Ceto θεωρούνταν τα Cetea, η γενική ονομασία που δόθηκε στα τέρατα των θαλασσών, τα οποία σε γενικές γραμμές περιλαμβάνουν τις φάλαινες και τους καρχαρίες.
Στην ελληνική μυθολογία υπάρχουν δύο διάσημοι Κήτοι, ο Τρωικός Κήτος και ο Αιθιοπικός Κήτος, τον πρώτο τον συναντά ο Ηρακλής, και τον δεύτερο ο Ανδρομέδα και τον Περσέα.